Οι μολυσματικοί παράγοντες που υπάρχουν στο νερό σε συνδυασμό με άλλες προσμίξεις ενέχουν κινδύνους για τον οργανισμό. Ως αναδυόμενες μολυσματικές ουσίες ορίζονται τα φαρμακευτικά προϊόντα τα είδη προσωπικής φροντίδας,(PCPs) και οι ενώσεις που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές(EDCs).
Tα παραπάνω προϊόντα μετά τη χρήση (στοματικά διαλύματα, καλλυντικά, αρώματα ) βγαίνουν στο νερό μας και μπορεί να επιβαρύνουν τη λειτουργία του οργανισμού. Η φίλτρανση απομακρύνει τις παραπάνω ουσίες προσφέρει στον χρήστη καθαρό νερό και διασφαλίζοντας την καλή υγεία του οργανισμού.
Βλάβες
Στην παρούσα χρονική στιγμή δεν είναι πλήρως γνωστές. Πως μπορούμε να δούμε πως βρίσκονται στο νερό μας; Ο έλεγχος ως διαδικασία δεν υπάρχει ακόμη. Mόνο κρατικά εργαστήρια μπορούν να εκδώσουν πορίσματα ,ενώ οι Κυβερνητικοί φορείς διεξάγουν έρευνες για να διαπιστωθούν αυτοί οι ρύποι.
Πως μπορούμε να τους αποτρέψουμε;
H καλύτερη λύση είναι η τοποθέτηση δοκιμασμένων συσκευών φίλτρανσης του νερού που διαθέτουν τις ανάλογες πιστοποιήσεις με βάση τα ανεξάρτητα πρότυπα. Αξίζει πάντως να αναφερθεί πως σε αυτόν τον τομέα γίνονται συνεχώς δοκιμές για την αντιμετώπιση των αναδυόμενων απειλών.
Θέματα χλωρίωσης στο νερό
Πρόκειται για μια διαδικασία απολύμανσης του νερού. Προστίθεται χλώριο ,αέριο ή διάλυμα, στο πόσιμο νερό. Το στοιχείο απολύμανσης του νερού είναι το υποχλωριώδες Νάτριο. Τα ιόντα του χλωρίου απενεργοποιούν και εξοντώνουν τα κυτταρικά τοιχωμάτων των μικροοργανισμών. Το χλώριο, αυτό καθαυτό, ως αέριο χρησιμοποιήθηκε σε πολλές εμπόλεμες συρράξεις. Τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια . Το χλώριο ως ουσία στο νερό κρίνεται αναγκαίο για να είναι πόσιμο το νερό- μικροβιολογικά εγκεκριμένο- και ασφαλές .
Το χλωριωμένο νερό εντάσσεται στο γενικό κανόνα.
Αφαιρεί το μικροβιακό φορτίο του δικτύου .Στην ουσία απομακρύνει το μεγαλύτερο κακό ,ενώ με την ελεγχόμενη δόση χλωρίου προτιμούμε το μικρότερο κακό.
Ως επακόλουθο των παραπάνω έχουμε την αντίδραση με τις πρωτεΐνες των μικροοργανισμών και τη δημιουργία χλωραμινών. Παραγόμενο προϊόν της χλωρίωσης του νερού ,από την αντίδραση του με τον οργανικό άνθρακα που ούτως ή άλλος υπάρχει στο νερό είναι τα : Τριαλογονομεθάνια ,το Βρωμοφόρμιο,το Χλωροφόρμιο, το Διβρωμοχλωριομεθάνιο και το Βρωμοδιχλωριομεθάνιο.
Σαν διαδικασία για τον έλεγχο των μικροοργανισμών χρησιμοποιείται επίσης, στην οξείδωση των προσμίξεων διαλυμένου σιδήρου ,μαγγανίου και υδροθείου .
Χλωριούχα (CL)
Η χλωρίωση του νερού δημιουργεί παρά-προϊόντα που είναι περισσότερο επικίνδυνα από το χλώριο. Τα χλωριούχα ιόντα δίνουν την αίσθηση γλυφής γεύσης στο νερό. Στα νησιά ή τις παραθαλάσσιες περιοχές ,το νερό, μπορεί να έχει γλυφή γεύση. Αυτό οφείλετε στη διείσδυση του θαλασσινού νερού στο δίκτυο. Σε άλλες περιπτώσεις ενδέχεται η γλυφή γεύση να οφείλετε στη διάβρωση πετρωμάτων, στη χρήση λιπασμάτων ,σε λύματα ή βιομηχανικά απόβλητα. Τη γλυφή γεύση τη δημιουργούν κυρίως άλατα του νατρίου(Nacal) ,καλίου (Kcl) ασβεστίου (Cacl2) και μαγνησίου(Mgcl2).
Το πρόβλημα με τη χλωρίωση
Είναι η δημιουργία ενώσεων που προκαλούνται από την αντίδραση του χλωρίου με τα οργανικά συστατικά του νερού. Τέτοιου είδους ενώσεις είναι :Το χλωροφόρμιο ,το διχλωρομεθάνιο, οι χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες(ΤΗΜ΄s).
Σαν μέθοδος για τον έλεγχο των μικροοργανισμών χρησιμοποιείται επίσης, στην οξείδωση των προσμίξεων διαλυμένου σιδήρου ,μαγγανίου και υδροθείου .Καθιστά το νερό ασφαλές εάν γίνεται λελογισμένη χρήση. Σε διαφορετική περίπτωση το πόσιμο νερό αποκτά οσμή και γεύση χλωρίου και επιβαρύνεται με τα παράγωγα του.
Φώς υπεριώδους ακτινοβολίας
Η υπεριώδης ακτινοβολία είναι αποδεκτή μέθοδος εξόντωσης βακτηρίων, μυκήτων και μικροβίων στο νερό. Η υπεριώδης ακτινοβολία εκθέτει το νερό στο σωστό μήκος κύματος. Με αυτό τον τρόπο εξοντώνει τα μικρόβια.
Είναι αποτελεσματική μέθοδος .Απαιτείται επαρκής ισχύς και έντασης του φωτός όταν λάμπει στο νερό. Απαιτείται η πηγή του φωτός να είναι πάντα καθαρή. Η λάμπα UV πρέπει να αλλάζει συχνά. Ως διαδικασία απομακρύνει: αέρια, βαρέα μέταλλα και σωματίδια .
Για τους παραπάνω λόγους τα συστήματα υψηλότερης τεχνολογίας μπορεί να περιλαμβάνουν επιπλέον διήθηση ,όπως ενεργό άνθρακα.